Je wortels in Christus
Fractievoorzitter Julian Wassink heeft in zijn bijdrage tijdens de Algemene Beschouwingen namens de ChristenUnie- SGP aandacht gevraagd voor Toegankelijkheid en Eenzaamheid. We hadden er nog veel meer kunnen noemen. Maar Julian had maar 7 minuten. Lees hier zijn hele bijdrage. Wat zijn voor jouw belangrijke punten?
U ziet op deze foto een boom met een voetpad dat eindigt in de boom en daarna weer verder gaat. Afhankelijk van het perspectief kun je er verschillende dingen in zien. In de christelijke beschouwing is de boom een beeld van het geloof. Als je wortels in Christus zijn, reiken de takken tot in de hemel. Sommigen zullen zeggen, deze boom is een winnaar. De bevolkingsgroei en het toenemende verkeer hebben er toe geleid dat de weg en het fietspad steeds dichter naar de boom zijn toegegroeid, maar hij heeft stand gehouden.
Het is ook een mooi symbool van hoe we in Zeist het groen en cultuurhistorie koesteren. Generaties voor ons hadden er voor kunnen kiezen de boom te kappen of het voetpad over het landgoed ernaast te leggen, maar gelukkig is dat niet gebeurt. Het roept ook gedachten op aan de Kadernota en de bestuursrapportage die we vandaag bespreken. Het pad naar de boom, naar het eind van dit jaar is redelijk overzichtelijk, maar wat er daarna komt moet je nog maar even afwachten.
Ligt er straks op ons pad een ravijn van Rutte te wachten, of vervolgen we onze weg zonder ongelukken. Wie zal het zeggen. Ter voorbereiding op deze algemene beschouwingen hebben we met onze fractieleden Annet Ploeg en René van der Linde de stukken doorgesproken, op een zonnige avond bij mij in de achtertuin, en onze punten deel ik graag met jullie.
1.Toegankelijkheid
Naar aanleiding van de bestuursrapportage kwamen we met het college in gesprek over toegankelijkheid. Een belangrijk aandachtspunt van de ChristenUnie-SGP fractie. Ook het college zet zich in voor toegankelijkheid, maar spitst dat met name toe op winkelgebieden. Dat is overigens omdat wij dat als raad als opdracht hebben gegeven. Wij willen voorstellen dat te heroverwegen. Recent was op veel plekken in Zeist deze reclame boodschap te lezen. Het is een wit bord met een rode rand met daarin een persoon in een rolstoel. Dat betekent: verboden voor rolstoelen. Daarnaast staat de tekst: Dit bord bestaat niet, maar het staat bijna overal. Ik wil u uitdagen om eens met een kinderwagen vanaf de dorpsboerderij naar het centrum te lopen. U komt dan deze boom tegen. Nu hebben wij er begrip voor dat deze boom behouden wordt en niet gekapt wordt. Maar het probleem hier is dat de stoeprand erg hoog is, waardoor je er met een kinderwagen eigenlijk niet fatsoenlijk langs kan. Laat staan met een rollator, een rolstoel of scootmobiel of als je slecht ter been bent. Kortom, in onze ogen wordt hier een verkeerde afweging gemaakt en zou de stoeprand verlaagd moeten worden, zodat iedereen veilig kunnen passeren. Wij zouden graag zien dat het college de opdracht krijgt om breder te kijken dan de winkelgebieden als het gaat om toegankelijkheid. Er zijn veel meer plekken in Zeist aan te wijzen, waarbij met een kleine ingreep, de toegankelijkheid voor wandelaars met een kinderwagen of een rolstoel zou kunnen verbeteren. Je zou heel praktisch kunnen vragen of een zware vrachtwagen een keer hier en daar de bocht iets korter wil nemen, dan is de stoeprand gelijk verlaagd tot straatniveau, maar wij stellen liever de koninklijke weg voor. Graag zouden wij zien dat in de begroting van volgend jaar gezocht wordt naar financiële ruimte om op een aantal plekken in Zeist heel praktisch iets te doen aan de toegankelijkheid. We overwegen om hierover een motie in te dienen bij de behandeling straks in de raad.
2.Eenzaamheid
In februari van dit jaar heeft de ChristenUnie uit Zeist een avond georganiseerd in het gebouw van het Leger des Heils met als thema ‘Eenzaamheid’. We zijn met gasten, geïnteresseerden en de staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Maarten van Ooijen in gesprek gegaan over dit thema. De rode draad van de avond was dat het taboe van de ervaring van eenzaamheid af moet. Er werd regelmatig benadrukt dat het begint bij het individu. Als die voor zichzelf niet erkent dat hij of zij eenzaam is, dan wordt het probleem ook niet aangepakt. Voor ons is dat echter niet het eind van het gesprek. Wij hebben als samenleving een verantwoordelijkheid naar elkaar en op dit vlak kan ook de lokale overheid een rol spelen.We zien in de jaarrekening dat er vorig jaar een mooi programma Aanpak Eenzaamheid is ontwikkeld voor senioren. Ook was er een programma ‘Join Us’ voor jongeren. We zien dat dit is gestopt, omdat het blijkbaar niet werkte. Toch zijn onze zorgen rondom dit thema niet opgelost. We zien in de stukken dat er ook in Zeist kinderen niet naar school gaan en soms tegen hun wens in thuis zitten. We zien dat er onder jongeren een behoefte is aan verbinding en dat het niet voor iedereen mogelijk is dat zelf te organiseren. Onze vraag aan het college is of zij bereid is om op dit thema te zoeken naar andere aanknopingspunten om toch iets voor deze jongeren te betekenen. Aandacht, omzien naar elkaar kan in deze fase heel veel betekenen. Zie het daarnaast als preventie om jeugdproblematiek op latere leeftijd te voorkomen.
We zijn benieuwd hoe het college daar naar kijkt.
Voorzitter, terug naar de boom.
Het pad naar de begroting wordt met deze kadernota helder omschreven.Hoe de weg er daarna uitziet is wat minder overzichtelijk. Samen zorgen we ervoor dat de basis, de wortels, van de begroting voor 2024 op orde zijn. Zodat we met de samenleving kunnen bouwen aan bloei.
