De afgelopen decennia is het aantal verbroken relaties fors toegenomen. De gevolgen zien we om ons heen in de vorm van vechtscheidingen, toegenomen beroep op jeugdzorg, schuldhulpverlening, etc… Naast de sociale problemen in gezinnen, raakt het ook de samenleving als geheel omdat een deel van de problemen op het bordje van de gemeente komt te liggen. Zeker nu de decentralisaties in het sociaal domein zijn beslag krijgen, zullen de gemeenten nog meer met de gevolgen van echtscheidingen geconfronteerd worden Het is hoog tijd om meer aandacht te besteden aan preventief beleid: investeren in relaties met kinderen (op komst) als het nog goed gaat.

Steeds vaker klinkt vanuit de (jeugd-)zorg de roep: laten we niet aan de achterdeur maar aan de voordeur werken: hoe kunnen we voorkomen dat stellen met kinderen (op komst) in relatieproblemen komen? Uit diverse internationale studies blijkt dat 83% van de relaties na het krijgen van het eerste kind in een matige tot ernstige relatiecrisis belandt. Gemeenten hebben in het kader van de Wet publieke gezondheid (Wpg) sinds 2012 een regierol als het gaat om prenatale voorlichting aan aanstaande ouders (Wet publieke gezondheid, Artikel 2, tweede lid onder c). In 2009 heeft het Rijk een structurele bijdrage van € 5,8 miljoen per jaar voor prenatale voorlichting toegevoegd aan de BDU Centra voor Jeugd en gezin. Ook in de Jeugdwet hebben gemeenten expliciet een rol als het gaat om ondersteuning van ouders (artikel 2.1 Jeugdwet).

In Nederland wordt echter  relatief weinig aandacht besteed aan preventief beleid, in tegenstelling tot een land als Zweden, waar de verloskundige alle ouders uitnodigt voor een ouderschapscursus, waarin niet gesproken wordt over de bevalling, maar over de invloed van een kind op de partnerrelatie. In een recent verschenen visiedocument voor gemeenten van het Nederlands Jeugdinstituut (NJI) wordt geconcludeerd dat ouders in Nederland nauwelijks voorbereid worden op de psychosociale aspecten en veranderingen in de relatie als het gevolg van het ouderschap, terwijl daar wel veel behoefte aan is. In zwangerschapscursussen wordt uitgebreid stilgestaan bij de bevalling, maar nauwelijks bij de periode daarna. Wat zou het mooi zijn als we jonge ouders niet langer laten zwemmen, maar ze handvatten kunnen meegeven voor deze periode. Ook op andere momenten in de relatie kan spanning ontstaan; denk aan periode van werkloosheid, overlijden van een dierbare, kinderloosheid, pubertijd van de kinderen, etc. Idealiter wordt op al dit soort momenten ook aandacht besteed aan de impact op de partnerrelatie. Laat onze inzet erop gericht zijn dat in elk geval alle (aanstaande) ouders handvatten meekrijgen om de transitie van partners naar ouders goed door te komen. Dat is in het belang van kinderen zelf en van de samenleving.

Met onze motie willen we bereiken dat (jonge) ouders voorlichting krijgen en indien gewenst een ouderschapsursus geboden wordt met als doel een stabiele relatie, voorbereid op crises.

De motie zal tekstueel nog aangepast worden na opmerkingen van andere politieke partijen, maar steun voor de motie is inmiddels al uitgesproken door PvdA en SP.

De tekst van de motie kunt u hier lezen. De brandbrief over voorlichting en begeleiding van (jonge) ouders door diverse specialisten en organisaties vindt u hier.